26 Ocak 2008 Cumartesi

Merhaba



Akıp giden bir süreçtir hayat, dur desen durmaz, sanki seni dinleyecek-kimsin ki seni dinlesin- kendi akışına göre devam eder işlemeye zaman, tik tak tik tak tik... karşı durmak için kapatırsın gözlerini, uyumaktır sence zamanı stoplamanın yolu, ama o daha feci dert salar sana uyandığında, sebebi de sen kapamışken göz kapaklarını dünyaya, kimse durmamış yerinde, akmış zaman tik tak tik tak tik tak tik... yetişmek istemek geçenlere ise başka bir tuzaktır, hem de ne tuzak, kaçırılanı geri getireceğim derken, elindekini de yaşayamıyorsun işte... gitti işte yine tik tak tik tak tik... belki de durdurmak lazım bir şekilde ama durmaz ki, en azından fotoğrafa hapsetmek lazım zamanı ki geriye dönüp baktığımızda elimizde bir şeyler kalsın, pişmanlıklarımız dışında...

Hiç yorum yok: